Toksyna botulinowa, powszechnie określana jako tzw. botoks, znana jest w medycynie już od wielu lat. Pierwotnie używana była ona jako lek zwiotczający mięśnie w obrębie twarzy oraz jako niezawodna terapia redukująca zmarszczki. Mało jednak osób wie, że substancja ta może być z powodzeniem stosowana w leczeniu nadmiernej aktywności gruczołów potowych.
Botoks na nadpotliwość jest oficjalnie zaakceptowaną formą leczenia. W Stanach Zjednoczonych terapia ta stosowana jest z bardzo dobrymi rezultatami już od około 15 lat. Obecnie również i w naszym kraju nadpotliwość jest już leczona za pomocą toksyny botulinowej.
Botoks na nadpotliwość – podstawowe informacje o leczeniu
Toksyna botulinowa może być z powodzeniem stosowana w leczeniu nadpotliwości, gdyż wykazuje właściwości blokujące przewodnictwo we włóknach nerwowych. Gruczoły potowe unerwiane są przez obwodowe włókna, które znajdują się w tkance skórnej i podskórnej. Dlatego ilość wydzielanego potu zależne jest od układu nerwowego, który reaguje na sytuacje stresowe. Stosując wstrzykiwanie botoksu w dłonie lub inne części ciała bogate w gruczoły potowe, przewodzenie we włóknach nerwowych zostaje zablokowane, co powoduje ustanie nadmiernej aktywności wydzielniczej gruczołów.
Jak podawany jest botoks na nadpotliwość?
Sam zabieg poprzedzony jest próbą Minora (test jodowo-skrobiowy). Polega on na posmarowaniu skóry pacjenta jodyną i posypaniu tego miejsca skrobią ziemniaczaną. Pot reagując z taką mieszanką powoduje zmianę zabarwienia na ciemniejszą. W przypadku miejsc, gdzie nadpotliwość jest najbardziej nasilona reakcja zachodzi w przeciągu kilku sekund. Dzięki temu testowi osoba przeprowadzająca zabieg wie doskonale, w które miejsca wstrzyknąć toksynę botulinową, aby zahamować patologiczne wydzielanie potu.
Więcej w tym temacie tutaj – https://clinicacosmetologica.pl/artykuly/nadpotliwosc/
Botoks na nadpotliwość – skuteczność i bezpieczeństwo zabiegu
Nadpotliwość może dotyczyć wielu rejonów ciała, również i tych gdzie skóra jest bardziej delikatna, jak dłonie, twarz, skóra głowy. Wiemy jednak, że w medycynie estetycznej botoks na czoło, policzki, czy wargi podawany jest w bezpieczny sposób już od wielu lat w celu redukcji zmarszczek. Terapia taka mimo, że może powodować miejscowe obrzęki i zaczerwieniania to w dłuższej perspektywie nie prowadzi do żadnych poważnych powikłań i uszczerbków na zdrowiu. Botoks na nadpotliwość jest zatem bezpieczną terapią, w której blokowane są jedynie obwodowe włókienka nerwowe znajdujące się w obrębie skóry. nie ma zatem ryzyka zablokowania dużych nerwów, odpowiedzialnych za ruchy mimiczne twarzy, czy czucie.
Ważną kwestią terapii toksyną botulinową jest również jej skuteczność. W porównaniu do farmakologicznych metod leczenia, botoks może pochwalić się znacznie większą skutecznością. Jednorazowa iniekcja śródskórna jest w stanie zatrzymać nadpotliwość na okres od 6 do 12 miesięcy. Leczenie to jest szczególnie polecane osobom, u których nadpotliwość głowy i twarzy znacznie utrudnia normalne funkcjonowanie w życiu codziennym. Należy pamiętać, że dieta i zmiana stylu życia znacznie pomaga w terapii, jednak patologiczna nadpotliwość o dużym nasileniu powinna być leczona dodatkowymi środkami.
Czy nadpotliwość powinna być diagnozowana przez lekarza?
Mało osób zdaje sobie sprawę, że nadpotliwość dłoni, czoła oraz innych części ciała wymaga diagnozy. Sama nadpotliwość w wielu przypadkach jest objawem choroby, a nie samą chorobą. Nadmierna produkcja potu może występować w takich chorobach jak nowotwór, nadczynność tarczycy, cukrzyca. Dlatego tak ważne jest, aby pojawiająca się nadpotliwość czoła, dłoni, pach itd. była w pierwszej kolejności konsultowana przez lekarza dermatologa. Dopiero po wykluczeniu potencjalnej choroby powinno się przejść do leczenia objawowego.
